woensdag 14 maart 2012

#wijvenweek mijn mening

Oh mannekes, al van 8u deze ochtend zit ik met sporadische aanvallen van kippenvel.. Wat een drama seg!
Elk nieuwtje dat ik lees, hoor,.. Zelfs Het Experiment op Q-Music heeft besloten van ermee te stoppen..

Vanochtend las ik in De Standaard dat men heeft gevraagd aan de sensatie-azende journalisten om geen foto's te trekken van de ouders die op het vliegtuig stappen om naar hun  kinderen in Zwitserland te gaan. Moeten ze da echt nog vragen?? Als je dit ni uit uweigen doet dan heb je toch geen grientje respect of medeleven? Of vergis ik mij hierin? Soms denk ik echt dat journalisten geen mensen zijn maar geprogrammeerde robots die alleen op zoek gaan naar nieuws en sensatie en alles om dat "waw of wow"-effect te krijgen..
Maar ja da's dan weer mij "verbaasde" mening...

dinsdag 13 maart 2012

#wijvenweek Guilty pleasure en kleine kantjes

I know, I'm just a rookie maar ik vond de wijvenweek de perfecte gelegenheid om met een eigen blog te beginnen.. Mijn excuses voor de beginnersfouten :)
Hmmm guilty pleasures... Ik kan stiekem enoooooorm genieten van een superluie vrije dag! Lees: vriendje weg gaan werken en ik lekker alleen thuis.. Uiteraard heb ik op mijn wekelijkse vrije maandag een lange to do-lijst : boodschappen, wassen, strijken, kuisen enzovoort enzoverder. Die lijst wordt ook wekelijks helemaal afgewerkt maar toch is er 1 maandag per maand waarop ik deze lijst volkomen negeer en tussen de soep en de patatten probeer af te werken. Wat ik dan een godganse dag doe? Niks :) Heerlijk toch? Ik zorg wel dat er lekker en veel eten in huis is, heel belangrijk! En dan jogging aan en met een dekentje de zetel in. Binnen handbereik liggen dat de afstandsbediening, iPhone, eten en drinken en op mijn schoot de laptop. Oh en dan kan ik echt genieten van een hele dag films en series kijken... Gelukkig snapt m'n vriendje me wel als ik zo'n rustdag inlas en wordt hij niet boos als hij 's avonds thuiskomt en mij dik chillend aantreft. In tegendeel, hij komt er gewoon gezellig bij en bestellen we pizza of sushi :) Guilty? As charged!!

Well hello!

Dinsdag 13 maart 2012 07u15, mijn vriend en ik beginnen aan ons ochtendritueel. Hij een tas koffie en de online krant, ik een Actimel en de voorbereiding van mijn ontbijt. Fruit fruit en nog eens fruit mmmm :)
Tot zijn verbazing ziet hij mij een pan op het vuur zetten, beetje olijfolie erin en patatjes met witloof en lente-uitjes bakken. "Wa zijde gij aant doen??"Nadat ik uitgelegd had dat ik mijn lunch aan het voorbereiden was én daar ook nog heel veel plezier aan beleefde, zei hij, "gij moet echt nen boek schrijven ofzo, over wa da gij allemaal doet en eet en maakt." Eerst verklaarde ik hem dus echt zot! Waarom zou ik een boek schrijven? Ik zou niet weten waarover ik moet schrijven.
Nu zijn we een paar uur later en ik dacht, "een boek? Neiih, maar misschien kan ik wel met een blog beginnen.. Hmmm waarom ook niet!"

Maar misschien moet ik beginnen bij het begin.
Mijn naam is Charissa. Ik ben een 24-jarige Spaanse, heb een lief vriendje en de leukste kat ooit!
Sinds een dikke maand woon ik met mijn vriend Nick samen. En alles is nog heerlijk nieuw en leuk en spannend. Ik kom van mijn ouderlijke woning en ik was stiekem toch ook wel bang dat ik deze grote stap niet zou overleven!
Want OMG!! Zelfstandig wonen, én een huishouden runnen én zelf inkopen doen én voor een vriend en kat zorgen. En elke nacht met Nick in hetzelfde bed slapen. Dàt leek mij pas een nachtmerrie! Versta mij ni verkeerd, ik ben gewoon een slechte slaper, kan niet tegen licht of geluid in de slaapkamer, vandaar mijn angst om in een ander bed en andere kamer te slapen. (Wat trouwens ondertussen al veel beter gaat dankzij oordopjes en een masker!) In ieder geval, ik zag mij transformeren tot een letterlijke desperate housewife! Ik ben er nog net van gespaard gebleven. Gelukkig want anders had den andere mij met kat en al buitengegooid!

Anywayz, welkom lieve lezers en ik beloof jullie dat het een spannende reis zal worden rond de wereld van Charissa (Char voor de vrienden en Chachi voor mijn kleine nichtje van 4) :)